تولید مثل همان مادر شدن است...آیا!!!

 

رعایت

باید روزی یک نصف لیوان آب بدهم به گلدان حسن یوسف. ندهم، می‌خشکد. یک روز حواسم به حسن یوسفم نباشد می‌پژمرد. روز دیگر نفسش به شماره می‌افتد و سوم روز، می‌میرد.

گلِ توی گلدان، مصداق ملموسِ «رعایت» است. رعایت، همان چیزی است که ما توی زندگی‌هامان گمش کرده‌ایم. همان که گم شدنش گلدان‌های‌مان، آدم‌های‌مان، عشق‌های‌مان را خشکانده است. 

(حسین وحدانی)

اگه دستامو بکارم...

 بی تو

بی شب افروزیه ماندنت بی تب تند پیراهنت 

شک نکن من که هیچ 

آسمان هم زمین میخورد

 

وطن همونجاست که مادر اونجاست

 

رزق

رزق کلمه ای است بسیار فراتر از آنچه مردم می دانند.

زمانی که خواب هستی و ناگهان،به تنهایی و بدون زنگ زدن ساعت بیدار می‌شوی رزق است.چون بعضی‌ها بیدار نمی‌شوند.

زمانی که با مشکلی رو به رو می شوی خداوند صبری به تو میدهد که چشمانت را از آن بپوشی،این صبر، رزق است.

زمانی که در خانه لیوانی آب به دست پدرت میدهی این فرصت نیکی کردن ، رزق است.

گاهی اتفاق می افتد که در نماز حواست نباشد (مقیم اتصال نباشی) ناگهان به خود می آیی و نمازت را با خشوع می خوانی (متصل میشوی) این تلنگر، رزق است.

یکباره یاد کسی میفتی که مدتهاست ازو بی خبری و دلتنگش میشوی و جویای حالش میشوی، این رزق است.

رزق واقعی این است.. رزق خوبی ها، نه ماشین نه درآمد،اینها رزق مال است که خداوند به همه ی بندگانش میدهد،اما رزق خوبیها را فقط به دوستدارانش میدهد.

زندگیتان پر از رزق باد