یه دنیا غریبم, کجایی عزیزم!

 

شدم مثه این لیوان چینی ارزون الکیا هست که یه ظاهری دارن ولی تا میخوای توشون چایی بخوری و میگیریشون زیر آب داغ سماور تا اب جوش بریزی رو چاییه جوشیده پررنگ تلخ یهو یه صدای موذیی میده و از پایین تا بالای یه طرفش ترک برمیداره...از وقتی از ایران اومدم هی دنبال یکم بهمن بودم...یک بهمنی که دیگه صبشو ندیدی ..یعنی شبش خوابیدی بعد طبق گفته دکترت طرفای ساعت سه تمام کردی هرچی بود و تو این دنیا تمام کردی...بقول دکترت انگار اومدی از پهلو به پهلو بشی دیگه به اون پهلو نرسیده بودی...همون وسط تمام کرده بودی...دستاتم همونطوری بالا مونده بود...نوه هات دستا ت و باز کرده بودن..از وقتی از ایران اومدم همش انگار میخوام این چند هفته گند مونده از دی و  یک بهمن بگذره....چیزی تغییر نمیکنه ولی نمیدونم میخوام بگذره ...وقتی یادم میاد ناخودآگاه کلم و تند تند تکون میدم ...انگارمیخوام اون صحنه بوسیدن مردت و دیدنت وقتی که قنداق پیچت کرده بودن تو سردخونه نیاد تو ذهنم...تا یادم میاد انگار یکی قلبمو میگیره تو مشتش...مثه بچه ها که نمیخوان یه واقعیت رو قبول کنن ...میخوام این چند هقته مونده از دی و اون هفته اول بهمن رو فاکتور بگیرم از تو تقویم...جالبه من که تاریخای شمسی همیشه قرو قاطی یادمه یه کرمی افتاد تو جونم هرروز تاریخ شمسی رو چک میکردم تو تقویم گوشیم....چه عجله ای بود اخه ننجون تازه می خواستیم دور هم خوش باشیم ...یهو کجا بیخبر زدی رفتی ..یهویی..این همه یه عمر گفتی دارم میمیرم ننه .نمردی یهو همه رو سوپرایز کردی با مردنت!!...این دو هفته مونده به دی هم که با اومدن تو خوابام هم خوشالم کردی هم یه حال غریب..من که تعبیر کردم واسه مامانم سالش و بگیرید خودش میخواد...مثه اون موقعها بود دکتر برات عینک نوشته بود نمیخریدی میگفتی هروقت پگاه از دانشگاه اومد ...همه بهت میگفتن بابا چشات نمیبینه میفتی کار میدی دسمون بیا عینکت و بخر گیر داده بودی نه پگاه بیاد...داییم زنگ زد گفت بابا پاشو بیا میگه فقط با تو میره عینک بخره...منم تازه داشتم لیسانس مهندسیمو میگرفتم گفتم اره دیگه من مهندسم میخواد مهندسی براش عینک انتخاب کنم...خلاصه که فک کنم تعطیلات بین دو ترم بود...اومدم با هم رفتیم همراه داییم و فک کنم گرونترین فریم و واست گرفتیم...وقتی به داییم گفتم خندش گرفت گفت ریدم تو اون دانشگاهی که تو توش درس میخونی ....

دلم میخواست یعنی هنوزم میخوادواست عذاداری کنم ...اخه انگار درس حسابی عذاداری نکردم...مثه مامانم که یهو اخرای تابستون بغضش ترکید و یه روز تمام گریه میکرد تا نبردنش سر مزار اروم نشد...منم تازه داره باورم میشه دیگه نیستی...یعنی هستیا ولی یه مدل دیگه...مثلا قبلا میگفتی میخوام با تو عینگ بخرم الانه میای تو خوابم سفارش میدی واست سال بگیرن مثه همون موقعها ول کنم نیستیا ..همون رگ بد پیله ایت که به هممونم  ارث داری میگیره ولم نمیکنه...دلم میخواست میرفتم یه جا مثه شمال خودمون تو جنگلاش پر از درخت و خاک مرطوب و خزه یا مثه همینجا وقتی تابستون میشه بعد که بلوز و دامن سفید میپوشیدم ...مینشستم رو خاک هیچم نگران ناراحتیهای زنانه از نشستن رو خاک مرطوب نمیشدم بعد هی دستامو تا مچ بکنم تو خاک مرده و باز هم هیچ نگران رفتن خاک زیر ناخنام نمیشدم...و هی انگشتامو مثه چنگگ که انگار خاک و زیر و رو میکنه میکردم تو خاک در می اوردم و هی بالا تنمو تکون تکون میدادم...مثه وقتایی که تو کلاس یوگا مربی واسمون اهنگ میذاشت و میگفت اول اروم از چپ به راست بالا تنتون رو حرکت بدین و بعد یه ده دقه هرکی تو حال خودش بود و هرکار ی دلمون میخواست میکردیم و هر صدایی میخواستیم در می اوردیم و هیشکی هم خجالت نمیکشید نکنه یکی چشاش و باز کنه و دیوونه بازیایهامون ر. ببینه...و یهو صدای هق هق بلند یکی به همه این اطمینان و میداد که خل بازی ازاده...اره دوس دارم اینطوری واست عذاداری کنم...

از وقتی تو اینطوری شدی یعینی یهویی بی معرفت شدی و رفتی یکی از چیزایی که افتاده تو مخم مرگ عزیزامه ...حس میکنم دیگه نمیکشم...یه چیز دیگه هم واسه تو اصن بغض نمیکنم یهو هیمنطور اشکام میاد با یه تلنگر یعنی اگه مرجله اول گریه بغض باشه بعد اشگ واسه تو بغض ندارم مثلا دارم میخندم خوشم یهو یه چی یادم میاد یه چیز یمیبنم میشنوم چمیدونم مثل یادم میاد هی وای امروز یک بهمن زرتی اشکم میاد دیگه به بغض نمیکشه...خدا برات خوش بخواد با این مردنت ولی خوب مردنی کردی